Zeer kwetsbare gebieden volgens Wet ammoniak en veehouderij

Zeer kwetsbare gebieden volgens de Wet ammoniak en veehouderij. De voor ammoniak zeer kwetsbare gebieden aangewezen op grond van artikel 2, lid 1 wijziging van Wet ammoniak en veehouderij (Wav). Deze wet beschermt zeer kwetsbare gebieden tegen de uitstoot van ammoniak die wordt veroorzaakt door veehouderijen. Op grond van deze wet hebben Provinciale Staten gebieden aangewezen die als zeer kwetsbaar worden aangemerkt. In deze gebieden en een zone van 250 meter hieromheen is uitbreiding of het nieuw vestigen van veehouderijen beperkt. Bij de invoering van de wet in 2002 werden voor de voor verzuring gevoelige gebieden gehanteerd gelegen binnen de provinciale Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Na de wetswijziging in 2007 zijn deze gebieden ingeperkt tot de zeer kwetsbare gebieden. De nieuwe Wav bepaalt dat Provinciale Staten van de provincies de zeer kwetsbare gebieden moeten aanwijzen. De criteria die gebruikt zijn staan in de toelichting bij het PS besluit (2007/053405). De criteria hebben betrekking op de omvang en voor ammoniak gevoelige ecologische waarde van het gebied. De herbegrenzing van de EHS op 3 juli 2013 en de partiele herziening van 2 september 2013 hebben geleid tot wijziging van de begrenzing van de zeer kwetsbare gebieden. In augustus 2022 is deze dataset geactualiseerd op basis van de ligging binnen de op dat moment vigerende begrenzing van het Natuurnetwerk Nederland (NNN) en/of Natura 2000.